قرص دل‌پیچه: معرفی ۱۰ قرصی که شما را از دل‌پیچه نجات می‌دهد!

قرص‌های دل‌پیچه از جمله داروهایی هستند که گاهی بدون نیاز به نسخه نیز فروخته می‌شوند؛ اما شاید خیلی از افراد ندانند که مصرف خودسرانه این قرص‌ها گاهی برای آن‌ها عوارض به همراه دارد. ازین‌گذشته، دل‌پیچه همیشه به‌خاطر مصرف یک ماده غذایی خاص اتفاق نمی‌افتد؛ بلکه علامت یک مشکل جدی است که نیاز به پیگیری بیشتر دارد. در این مقاله درباره انواع قرص‌های دل‌پیچه، کاربردها و عوارض هرکدام از آن‌ها صحبت می‌کنیم.

قرص دل‌پیچه چیست و چطور عمل می‌کند؟

قرص‌های دل‌پیچه از دسته داروهای «آنتی‌کولینِرژیک» (Anticholinergic) هستند. این گروه از داروها فعالیت گیرنده‌های عصبی به نام «اَسِتیل‌کولین» (Acetylcholine) را به‌طور موقت، متوقف می‌کنند. گیرنده‌های عصبی مواد شیمایی هستند که پیام‌های عصبی را از مغز به سلول‌های عصبی در سایر بخش‌های بدن ارسال می‌کنند و برمی‌گردانند.

گیرنده عصبی استیل‌کولین مسئولیت‌های مختلفی دارد که یکی از آن‌ها ایجاد انقباض‌های غیرارادی عضلات است. حرکت غذا در روده‌ها، به کمک همین حرکات غیرارادی عضلات روده انجام می‌شود؛ اما در افرادی که به مشکلات گوارشی مثل سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) مبتلا هستند، تعداد انقباض‌ها از حد طبیعی بیشتر یا با درد همراه است. این اتفاق باعث به‌وجودآمدن علائمی مثل نفخ و دل‌پیچه می‌شود.

مواد شیمیایی موجود در قرص‌های دل‌پیچه، به گیرنده‌های عصبی عضلات متصل می‌شوند. با توقف فعالیت این گیرنده‌ها، گرفتگی‌های عضلات دستگاه گوارش (روده‌ها، معده و غیره) و دل‌پیچه ناشی از آن‌ها هم از بین می‌رود.

قرص‌های دل‌پیچه باعث کاهش حرکات و انقباض‌های روده‌ای می‌شوند. با کاهش حرکات روده، دل‌پیچه هم برطرف می‌شود.

به گفته Patient Info، حرکت غذا در روده‌ها به دلیل انقباض و سپس رهاسازی روده‌ها طبق یک الگوی منظم و تکراری انجام می‌شود. انقباض این عضله‌ها به کمک مواد شیمیایی مختلفی انجام می‌شود که در بدن تولید شده و به گیرنده‌های عصبی روی عضلات می چسبند.

در افراد مبتلا به IBS، انقباض عضله‌ها خیلی زیاد یا دردناک است و باعث دل‌پیچه و نفخ می‌شود. قرص‌های دل‌پیچه به گیرنده‌های عصبی عضله‌ها می‌چسبند؛ در نتیجه دیگر اجازه نمی‌دهند مواد شیمیایی به آن‌ها بچسبند و باعث انقباض شوند. کاهش انقباض‌های روده به این شکل، به بهبود برخی از علائم سندرم روده تحریک‌پذیر کمک می‌کند.

---

انواع قرص دل‌پیچه

قرص‌های دل‌پیچه بسته به کاربردها و مواد تشکیل‌دهنده‌شان انواع مختلفی دارند. در ادامه بعضی از انواع این قرص‌ها را به همراه اطلاعات ضروری مربوط به آن‌ها بررسی می‌کنیم.

مطالب گفته‌شده در این مقاله صرفاً برای افزایش آگاهی شما است. مصرف خودسرانه داروها بدون مشورت با پزشک می‌تواند عوارض به همراه داشته باشد؛ بنابراین قبل از مصرف هر دارو، با پزشک مشورت کنید.

۱. هیوسین

نام کامل هیوسین «هیوسین بوتیل بروماید» است و با قرص «هیوسین هیدرو بروماید» تفاوت دارد که برای پیشگیری از حالت تهوع سفر تجویز می‌شود.

• کاربرد:
  • برطرف‌کردن دردهای دوره پریود
  • انواع دل‌پیچه (از جمله دل‌پیچه ناشی از IBS)
  • انقباض‌های مثانه
• عوارض جانبی:
  • خشکی دهان
  • یبوست
  • تاری دید
  • افزایش ضربان قلب
• هشدارها:
  • در صورت مشکل در دفع ادرار یا قرمزی و درد شدید چشم همراه با ازدست‌دادن بینایی، مصرف دارو را قطع کرده و به‌سرعت به پزشک مراجعه کنید.
  • در صورت ابتلا به آب‌سیاه چشم (گلوکوم)، سابقه حساسیت به هیوسین، بیماری نادر «میاستنی گراویس»، انسداد روده، درد شدید همراه با حال تهوع، استفراغ یا عدم دفع مدفوع، بزرگی غیرطبیعی روده (مگاکولون)، بارداری یا اقدام برای آن و شیردهی، نباید این دارو را مصرف کنید.
  • درصورتی‌که ضربان قلب خیلی تند دارید، مبتلا به بیماری تیروئید هستید، در دفع ادرار مشکل دارید (برای مثال در مردان مبتلا به بیماری پروستات)، یبوست یا تب دارید، قبل از مصرف این قرص دل‌پیچه باید با پزشک صحبت کنید.هنگام مصرف این دارو ممکن است دچار مشکلات بینایی شوید. در این صورت تا بهبود این عارضه، از رانندگی و کارکردن با ابزارها و ماشین‌آلات خودداری کنید.
  • این قرص حاوی لاکتوز است. اگر به عدم تحمل لاکتوز مبتلا هستید، قبل از مصرف قرص با پزشک مشورت کنید.
• نام‌های موجود در بازار:
  • هیوتکس
  • هیوپولامین
  • بوسکوپان
• اشکال دارویی:
  • قرص
  • آمپول
• تداخلات دارویی: در صورت مصرف این داروها، قبل از مصرف هیوسین بوتیل بروماید با پزشک صحبت کنید:
  • ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای (مثل دوکسپین)
  • آنتی‌هیستامین‌ها
  • داروهای مخصوص بیماری حرکتی سفر
  • داروهای کنترل‌کننده ضربان قلب (مثل دیسوپیرامید یا کیندین)
  • داروهای ضد روان‌پریشی (مثل هالوپریدول یا فلوفنازین)
  • داروهای مربوط به مشکلات تنفسی (تیوتروپیوم یا ایپراتروپیوم)
  • آمانتادین
  • متوکلوپرامید

۲. بیسموت ساب سیترات

• کاربرد:
  • کنترل اسهال
  • درمان سوءهاضمه
  • دل‌درد و دل‌پیچه
  • حالت تهوع
  • سوزش سردل
  • یبوست
• عوارض جانبی:
  • مدفوع سیاه‌رنگ
  • سیاهی زبان
  • اسهال
  • حالت تهوع
  • استفراغ
  • سرگیجه
  • سردرد
• هشدارها:
  • درصورتی‌که مشکل کلیوی دارید، بدون مشورت با پزشک بیسموت ساب تیترات را مصرف نکنید.
  • این دارو در کودکان زیر ۳ سال فقط با تجویز پزشک باید مصرف شود.
  • شیر، میوه و آبمیوه باعث کاهش اثربخشی این دارو می‌شود. نیم ساعت قبل و بعد از مصرف بیسموت ساب تیترات، این مواد غذایی را مصرف نکنید.
  • در دوره بارداری و شیردهی، فقط در صورت لزوم و تحت‌نظر پزشک این دارو را مصرف کنید.
• نام‌های موجود در بازار:
  • بیسموت
  • بیسموت ساب سیترات
  • بیسمونول
  • بیسمانتین
  • بیسموباند
  • بیسامین
  • بیسموت بی تی آر
• اشکال دارویی:
  • قرص خوراکی
• تداخلات دارویی:
  • بین مصرف این دارو با تتراسایکلین باید حداقل یک ساعت فاصله بدهید. حداقل نیم‌ساعت قبل و بعد از مصرف این دارو، نباید داروهای ضداسید معده مصرف کنید.

۳. دیسیکلومین

• کاربرد:
  • دل‌پیچه و انقباض‌های دستگاه گوارش در بیماری سندرم روده تحریک‌پذیر
• عوارض جانبی:
  • سرگیجه
  • خواب‌آلودگی
  • سیاهی رفتن چشم
  • ضعف
  • تاری دید
  • خشکی چشم
  • حالت تهوع
  • یبوست
  • نفخ
• هشدارها:
  • در صورت داشتن این علائم بلافاصله به پزشک مراجعه کنید: افزایش شدید ضربان قلب، اختلال بینایی (تاری دید، ناتوانی در حرکت‌دادن چشم یا حساسیت به نور)، تنگی نفس، بثورات پوستی، کهیر، ورم صورت، زبان یا گلو، نوسان خلق ناگهانی، گیجی، ازدست‌دادن ناگهانی حافظه و توهم.
  • مصرف الکل طی دوره درمان دی سیکلومین باعث افزایش علائم خستگی و خواب‌آلودگی می‌شود.
  • در صورت داشتن هرگونه حساسیت دارویی (به‌خصوص حساسیت به دی سیکلومین) به پزشک اطلاع دهید.
  • در صورت ابتلا به این مشکلات، ، بدون تجویز پزشک دی سیکلومین را مصرف نکنید: گلوکوم، بزرگی پروستات، انسداد ریه، عفونت روده، زخم گوارشی، پرکاری تیروئید، مشکلات قلبی، ضربان قلب نامنظم یا تند، فشارخون بالا، رفلاکس، فقدان یا کمبود اسید معده، عمل ایلئوستومی یا کولوستومی، التهاب مری و مشکلات مربوط به سیستم عصبی، میاستنی گراویس و مشکلات کلیوی یا کبدی.
• نام‌های موجود در بازار:
  • ایپی کلومین
  • دی سیکلومین
• اشکال دارویی:
  • قرص
  • آمپول
  • شربت
• تداخلات دارویی:

در صورت مصرف داروهای بیماری گلوکوم از جمله «تراوپروست»، «لاتانوپروست» و «استازولامید» نباید دی‌سیکلومین مصرف کنید.

مصرف داروهای زیر باعث افزایش عوارض جانبی دیسیکلومین می‌شود:

• بنزودیازپین‌ها (مثل کلونوزپام، دیازپام و لورازپام)
• آمانتادین
• کیندین
• داروهای ضد روان‌پریشی (مثل کلورپرومازین، فلوفنازین و پرفنازین)
• داروهای ضدافسردگی شامل مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز و ضدافسردگی‌های سه حلقه‌ای (مثل سلژیلین، راساژیلین، فنلزین، ترانیل سیپرومین، آمی تریپتیلین، نورتریپتیلین، کلومیپرامین، دزیپرامین، ایمپرامین، پروتریپتیلین و تریمیپرامین)
• مسکن‌های مخدر مثل مپریدین
• نیترات‌ها و نیتریت‌ها
• آنتی‌هیستامین‌ها (مثل سیتریزین، لووسیتریزین، لوراتادین و فکسوفنادین)
• دیگوکسین

قبل از مصرف قرص‌های دل‌پیچه، پزشک را در جریان سوابق بیماری‌ها، علائم و داروهای مصرفی خود بگذارید.

۴. لوپرامید

• کاربرد:
  • اسهال
  • علائم گوارشی سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS)
  • اسهال مکرر یا مزمن ناشی از بیماری‌های روده از جمله: کولیت زخمی، بیماری کرون و سندرم روده کوتاه
  • کمک به فشرده‌تر کردن مدفوع در افرادی که کولوستومی انجام داده‌اند.
• عوارض جانبی:
  • یبوست
  • سرگیجه
  • حالت تهوع
  • سردرد
  • دفع گاز از مقعد
• هشدارها:
  • بدون تجویز پزشک، بیشتر از ۲ روز لوپیرامید مصرف نکنید.
  • اگر در دوره درمان دچار عوارضی مثل تب، شکم‌درد شدید، ورم و مدفوع خونی یا سیاه‌رنگ شدید به پزشک اطلاع دهید.
  • این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود؛ به همین دلیل بعد از مصرف آن نباید رانندگی کرده یا با ابزارآلات و ماشین‌های مکانیکی کار کنید.
  • مصرف الکل می‌تواند عوارض ناشی از این دارو (به‌خصوص سرگیجه) را تشدید کند.
  • در صورت بروز عوارض جدی این دارو با اورژانس تماس بگیرید؛ این عوارض عبارت‌اند از: حساسیت دارویی، کهیر، خارش شدید، ورم صورت، لب‌ها، زبان یا گلو، تند یا بی‌نظم شدن ضربان قلب، از حال رفتن یا سیاهی رفتن چشم، درد قفسه سینه، تنگی نفس، قرمزی، شلی یا پوسته‌پوسته شدن پوست، شکم‌درد شدید، مشکل در دفع ادرار.
  • در صورت بارداری، شیردهی، سابقه بیماری کلیوی و کبدی، مسمومیت غذایی باکتریایی، مصرف آنتی‌بیوتیک، سابقه ضربان قلب نامنظم و حساسیت دارویی، قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت کنید.
• نام‌های موجود در بازار:
  • لومیدکس
  • لوپرامید
  • لوپوتیل
  • آمیلوپرا
  • ویالوپرا
• اشکال دارویی:
  • قرص
  • شربت
• تداخلات دارویی:

هم‌زمان با لوپرامید نباید داروهای زیر را مصرف کنید:

• سیزاپراید
• دروندارون
• پیموزاید
• تیوریدازین

     سایر تداخلات دارویی احتمالی لوپرامید عبارت‌اند از:

• آمیودارون
• کلورپرومازین
• سایمتدین
• جم فیبروزیل
• هالوپریدول
• ایتراکونازول
• کتوکونازول
• لوومتادیل
• متادون
• موکسی فلوکساسین
• پنتامیدین
• پروکائین آمید
• کیندین
• ریتوناویر
• ساکویی ناویر
• سوتالول
• تیوریدازین
• زیپراسیدون

۵. بلادونا پی بی

• کاربرد:
  • دل‌پیچه
  • زخم معده
• عوارض جانبی:
  • سرگیجه
  • خواب‌آلودگی
  • خستگی
  • تاری دید
  • خشکی چشم
  • خشکی دهان
  • حالت تهوع
  • یبوست
  • نفخ
• هشدارها:
  • بین مصرف بلادونا پی بی و داروهای ضداسید و ضداسهال، حداقل یک ساعت فاصله بدهید.
  • این دارو ممکن است باعث تاری دید، خستگی، سرگیجه یا کاهش اندک هوشیاری شود. بعد از مصرف آن از رانندگی یا کار با ماشین‌آلات خودداری کنید.
  • مصرف الکل باعث افزایش احتمال بروز عوارض مصرف از جمله سرگیجه می‌شود.
  • در صورت مصرف داروهای آنتی‌هیستامین، قبل از مصرف بلادونا پی بی با پزشک مشورت کنید.
  • این دارو گاهی باعث کاهش میزان تعریق و افزایش دمای بدن می‌شود. طی دوره درمان، از خود در برابر گرمازدگی محافظت کنید.
  • شربت بلادونا پی بی ممکن است حاوی قند یا الکل باشد. اگر به دیابت، بیماری کبدی یا الکلی مبتلا هستید، قبل از مصرف آن با پزشک صحبت کنید.
• نام‌های موجود در بازار:
  • بلادونا پی بی
• اشکال دارویی:
  • قرص
  • شربت
• تداخلات دارویی:
  • آمبنونیوم
  • آتازاناویر
  • بوسپرویر
  • کابوتگراویر
  • کوبیسیتات
  • داروناویر
  • داسابوویر
  • دلامانید
  • دوراویرین
  • الویتگراویر
  • ماراویروک
  • ماواکامتن
  • نیرماترلویر
  • امبیتاسویر
  • پاریتاپرویر
  • پتاسیم سیترات
  • پرازیکوانتل
  • رانولازین
  • ریلپیویرین
  • ریتوناویر
  • ریواروکسابان
  • تلاپرویر
  • تنوفوویر آلافنامید
  • وریکونازول

۶. لومکس باریج

• کاربرد:
  • اسهال غیرعفونی
  • دل‌پیچه
  • کاهش دفعات دفع
• عوارض جانبی:
  • این دارو از گیاه مرزه تولید شده است و به گفته شرکت سازنده آن، عارضه خاصی ندارد.
• هشدارها:
  • این دارو را نباید در دوران بارداری و شیردهی مصرف کنید.
  • در طول دوره درمان با این دارو، بهتر است مایعات زیاد بنوشید.
  • اگر بعد از گذشت ۳ روز از شروع مصرف دارو، اسهال از بین نرفت یا دچار تب و اسهال خونی شدید، به پزشک مراجعه کنید.
• نام‌های موجود در بازار:
  • لومکس باریج
• اشکال دارویی:
  • کپسول نرم (سافت ژل)
  • قطره خوراکی
• تداخلات دارویی:
  • شرکت سازنده این داروی گیاهی، تداخل دارویی خاصی را برای آن ذکر نکرده است.

۷. دی فنوکسیلات

• کاربرد:
  • درمان اسهال و کاهش دفعات دفع
• عوارض جانبی:
  • حالت تهوع
  • استفراغ
  • کاهش اشتها
  • سردرد
  • بی‌قراری
  • خستگی
  • احساس گیجی
  • تغییر خلق
  • ناراحتی گوارشی
• هشدارها:
  • اگر بعد از ۲ روز از شروع مصرف علائمتان بهتر نشد، باید به مطب پزشک مراجعه کنید.
  • این دارو باعث خواب‌آلودگی یا سرگیجه می‌شود. طی دوره درمان از رانندگی و کارکرد با ماشین‌آلات خودداری کنید.
  • مصرف الکل هم‌زمان با دوره درمان باعث افزایش احتمال بروز عوارض جانبی مثل سرگیجه و خواب‌آلودگی می‌شود.
  • این دارو ممکن است باعث خشکی دهان شود. برای رفع این مشکل آب‌نبات یا آدامس بخورید.
  • قبل از مصرف دارو، پزشک را در جریان این موارد قرار دهید: مسمومیت غذایی، ابتلا به بیماری کولیت، سندرم داون، زردی یا بیماری‌های کبدی، بارداری یا اقدام برای آن، شیردهی و سابقه حساسیت به دیفنوکسیلات یا سایر داروها، مواد غذایی، رنگ‌ها و نگهدارنده‌ها.
• نام‌های موجود در بازار:
  • دفنوکیم
  • دیفنوکسیلات
  • لوموکسیلات
• اشکال دارویی:
  • قرص خوراکی
• تداخلات دارویی:
  • آنتی‌هیستامین‌ها
  • داروهای گروه «باربیتورات» (خواب‌آورها یا داروهای صرع)
  • برخی داروهای ضدافسردگی و ضداضطراب
  • برخی داروهای خواب‌آور
  • داروهای ناهنجاری‌های حرکتی (مثل بیماری پارکینسون و مشکلات گوارشی)
  • شل‌کننده‌های عضلات
  • مسکن‌های مخدر

۸. بیزاکودیل

• کاربرد:
  • درمان یبوست
  • خالی‌کردن روده‌ها قبل از عمل جراحی یا برخی آزمایش‌ها در بیمارستان
• عوارض جانبی:
  • حالت تهوع
  • اسهال
  • شکم‌درد و دل‌پیچه
• هشدارها:
  • از بیزاکودیل فقط زمانی استفاده کنید که بقیه راه‌های درمان یبوست را امتحان کرده‌اید. از جمله این روش‌ها می‌توان به نرمش‌کردن، نوشیدن آب زیاد و گنجاندن غذاهای حاوی فیبر در رژیم غذایی اشاره کرد.
  • از بیزاکودیل فقط زمانی استفاده کنید که سایر داروهای ملین مثل فیبوژل، متیل سلولز و لاکتولوز کمکی به درمان یبوست نکرده باشند.
  • مصرف این دارو در کودکان زیر ۱۲ سال فقط با تجویز پزشک امکان‌پذیر است.
  • در صورت مصرف داروهای مهارکننده اسید معده، حداقل یک ساعت فاصله زمانی بین مصرف این داروها و بیزاکودیل قرار دهید.
  • تحت این شرایط باید قبل از مصرف بیزاکودیل با پزشک مشورت کنید: سابقه حساسیت به بیزاکودیل یا سایر داروها، داشتن علائم کم‌آبی بدن (کاهش حجم ادرار و تیرگی آن)، شکم‌درد شدید، حالت تهوع و استفراغ، ابتلا به یک مشکل جدی شکمی (مثل آپاندیس)، انسداد روده، بیماری کرون و روده زخمی.
  • مصرف بیزاکودیل در بارداری توصیه نمی‌شود. برای برطرف‌کردن یبوست در این دوران، بهتر است رژیم غذایی و سبک زندگی خود را بهبود دهید.
• نام‌های موجود در بازار:
  • لاکسادیل
  • لاگزادیل
  • لاکسارست
  • بیزاکس
• اشکال دارویی:
  • قرص
  • شیاف
• تداخلات دارویی:
  • داروهای ادرارآور
  • استروئیدها (برای مثال پردنیزولون)
  • دیگوکسین
  • داروهای ضداسید معده و مهارکننده‌های اسید معده

از بیزاکودیل به‌عنوان درمان فوری یبوست استفاده نکنید. خط اول درمان یبوست، تغییر رژیم غذایی، ورزش و مصرف سایر داروهای ملین است.

۹. کلینیدوم سی (لیبراکس)

• کاربرد:
  • اختلال‌های معده و روده
  • زخم معده
  • سندرم روده تحریک‌پذیر
  • عفونت روده
  • دل‌پیچه
• عوارض جانبی:
  • سرگیجه
  • خواب‌آلودگی
  • خستگی
  • تاری دید
  • خشکی چشم
  • خشکی دهان
  • یبوست
  • حالت تهوع
  • نفخ
• هشدارها:
  • در صورت مصرف کتوکونازول یا ایتراکونازول، حداقل ۲ ساعت بعد از مصرف آن‌ها کلیندیوم سی را مصرف کنید.
  • در صورت داشتن سابقه حساسیت به کلیندیوم، کلرودیازپوکساید و سایر بنزودیازپین‌ها (مثل دیازپام و لورازپام) یا هر نوع دارو و ماده غذایی و شیمیایی دیگری به پزشک اطلاع دهید.
  • این دارو ممکن است باعث سرگیجه شود؛ به همین دلیل بعد از مصرف آن نباید رانندگی کرده یا با ابزارآلات و ماشین‌های مکانیکی کار کنید.
  • در صورت ابتلا به این مشکلات به پزشک اطلاع دهید: ابتلا به گلوکوم یا سابقه خانوادگی ابتلا به آن، مشکل دفع ادرار، بزرگی پروستات، مشکلات گوارشی (روده زخمی، عفونت گوارشی، فقدان یا کمبود اسید معده، عمل ایلئوستومی یا کولوستومی همراه با اسهال، انسداد روده)، بیماری‌های قلبی، پرکاری تیروئید، فشار خون بالا، رفلاکس معده، التهاب مری، فتق هیاتال، مشکلات کلیوی و کبدی، مشکلات تنفسی و ریوی، اختلال خونی پورفیریا، افسردگی، افکار خودکشی، روانپریشی، اسکیزوفرنی، سابقه وابستگی به الکل یا دارو.
• نام‌های موجود در بازار:
  • کلیندینیوم
• اشکال دارویی:
  • قرص خوراکی
• تداخلات دارویی:
  • قرص‌ها و کپسول‌های پتاسیمی
  • سدیم اکسی بات
  • برخی داروهای ضدقارچ (مثل کتوکونازول و ایتراکونازول)
  • دیگوکسین
  • سایمتدین
  • دیسفولفیرام

۱۰.پروپانتلین

• کاربرد:
  • زخم گوارشی
  • دل‌پیچه و انقباض‌های معده، روده یا مثانه
• عوارض جانبی:
  • یبوست
  • اختلال خواب
  • سردرد
  • حالت تهوع
  • اختلال نعوظ
• هشدارها:
  • در صورت داشتن این علائم به‌سرعت با پزشک خود تماس بگیرید: اضطراب، گیجی، بی‌قراری، تاری دید یا سایر مشکلات چشمی، کاهش تعریق، سرگیجه و خواب‌آلودگی، تب، ضربان قلب نامنظم، درد حین دفع ادرار، مشکل در دفع ادرار، بثورات پوستی، خارش، خستگی یا ضعف غیرطبیعی و استفراغ.
  • این دارو باعث خواب‌آلودگی یا سرگیجه می‌شود. طی دوره درمان از رانندگی و کارکرد با ماشین‌آلات خودداری کنید.
  • این دارو گاهی باعث کاهش میزان تعریق و افزایش دمای بدن می‌شود. طی دوره درمان، از خود در برابر گرمازدگی محافظت کنید.
  • این دارو ممکن است باعث خشکی دهان شود. نوشیدن آب، جویدن آدامس و مکیدن آب‌نبات به رفع این مشکل کمک می‌کند.
  • در صورت ابتلا به این مشکلات به پزشک اطلاع دهید: ابتلا به گلوکوم یا سابقه خانوادگی ابتلا به آن، مشکل کلیوی، مشکل در دفع ادرار، بیماری قلبی یا خونی، بیماری کبدی، میاستنی گراویس، انسداد روده، روده زخمی، سابقه حساسیت به پروپانتلین یا سایر داروها، مواد غذایی، رنگ‌ها یا نگهدارنده‌ها، بارداری یا اقدام برای باردارشدن و شیردهی.
• نام‌های موجود در بازار:
  • پروپانتلین
• اشکال دارویی:
  • قرص خوراکی
• تداخلات دارویی:
  • دیگوکسین
  • داروهای مخصوص تب یونجه و سایر آلرژی‌ها
  • داروهای کنترل ضربان قلب (دیسوپیرامید، پروکاینامید و کیندین)
  • داروهای ضدافسردگی
  • مپریدین
  • داروهای فنوتیازین (مثل کلورپرومازین، مسوریدازین، پروکلورپرازین و تیوریدازین)
  • داروهای استروئیدی (مثل پردنیزون یا کورتیزون)

انواع قرص‌های دل‌پیچه

---

چه زمانی از قرص دل‌پیچه استفاده کنیم؟

قرص‌های دل‌پیچه انواع مختلفی دارند. برخی از این قرص‌ها با درمان یبوست و برخی دیگر با درمان اسهال به بهبود دل‌پیچه و شکم‌دردهای مقطعی کمک می‌کنند. همچنین قرص‌های دل‌پیچه نقش مهمی در درمان علائم آزاردهنده بیماری سندرم روده تحریک‌پذیر دارند. علاوه‌براین، پزشکان این قرص‌ها را همراه با داروهای ضداسید معده یا سایر داروها برای درمان زخم معده نیز تجویز می‌کنند.

به دلیل تداخل‌های دارویی مختلف و عوارض مختلف، مصرف این قرص‌ها باید با تجویز پزشک و تحت‌نظر او انجام شود.

پیش از مصرف قرص به چه نکاتی دقت کنم؟

تحت شرایط زیر، قبل از مصرف قرص دل‌پیچه پزشک را در جریان بگذارید:

• ایلئوس روده (فلج عضلات روده)
• انسداد روده
• ابتلا به بیماری میاستنی گراویس (بیماری که باعث ضعف عضلات می‌شود.)
• تنگی پیلوریک (تنگ شدن خروجی معده)
• بزرگی پروستات
• بارداری یا شیردهی
• مصرف قرص‌های ضد اسید معده
• ابتلا به بیماری و مصرف داروهای خاص
• سابقه حساسیت دارویی یا هر نوع حساسیت دیگر

برخی از قرص‌های دل‌پیچه باعث بروز مشکلاتی مثل تاری دید، ضعف و خواب‌آلودگی می‌شوند. به همین دلیل بعد از مصرف آن‌ها، باید از رانندگی، کار با ابزار و ماشین‌آلات و سایر فعالیت‌هایی که نیازمند تمرکز هستند خودداری کنید. قطع مصرف الکل به کاهش علائم خستگی و خواب‌آلودگی کمک می‌کند.

هنگام مصرف قرص دل‌پیچه چه زمانی از پزشک کمک بگیرم؟

درصورتی‌که علائم رایج قرص‌های دل‌پیچه مثل خشکی دهان، یبوست، مشکل دفع ادرار یا سوزش سردل شدید هستند یا با گذشت زمان بدتر می‌شوند، باید به پزشک مراجعه کنید. اگر علی‌رغم مصرف قرص، علائم دل‌پیچه، یبوست یا اسهال بهتر نشدند، برای بررسی علت به پزشک مراجعه کنید.

همچنین اگر بعد از مصرف قرص، دچار علائم حساسیت دارویی شدید باید با اورژانس تماس بگیرید. این علائم عبارت‌اند از:

• تنگی نفس
• کاهش سطح هوشیاری
• بثورات پوستی
• خارش
• کهیر
• ورم لب، زبان، صورت یا گلو

---

کلام آخر دکترساینا

قرص‌های دل‌پیچه برای درمان علائم ناخوشایند بیماران مبتلا به IBS، رفع یبوست، کنترل اسهال و غیره کاربرد دارند. مصرف این قرص‌ها همراه با برخی داروها باعث ایجاد تداخل دارویی می‌شود. این تداخل دارویی می‌تواند باعث تضعیف یا تشدید اثربخشی داروها شود. همچنین این داروها (حتی در صورت خرید بدون نسخه) می‌توانند عوارض جانبی مختلفی را برای شما به همراه داشته باشند. به همین دلیل بهتر است قبل از مصرف آن‌ها، حتماً با پزشک درباره علائم، داروهای مصرفی و سوابق بیماری‌های خود مشورت کنید.

---