فواید
بر مبنای متون طب سنتی ایران طبیعت اسفند در سوم گرم و دوم خشک است و قوّتش تا چهار سال باقی می‌ماند.
در طب ایرانی برای این گیاه اثرات درمانی فراوانی ذکر شده است، از جمله:
آن که رطوبت‌های سینه و ریه را خشک می‌کند
بادهای روده‌ها را تحلیل می‌برد
نیروی جنسی را تقویت می‌نماید
ترشح شیر را زیاد کرده
مُدر و قاعده‌آور است
مسهل سودا و بلغم غلیظ و ضد کرم کدو است.
همچنین خلط‌های غلیظ و لزج را می‌برد و ادرار بول را زیاد می‌کند.
ترکیبات مختلفی از اسفند برای درمان تنگی نفس و سرفه‌های رطوبی، سردرد مزمن، صرع، نازایی، دردهای سیاتیکی، تقویت اعضا و رفع سستی آنها و سیاه کردن مو، بیماری‌های ریه و کبد، سنگینی گوش و کَری و طنین در گوش، درد دندان و… در متون طب ایرانی شرح شده است گه در تمامی موارد فوق توصیه و تشخیص پزشک متخصص طب سنتی ضروری است.
همچنین جهت بهبود آسم، کولیک، دیس‌منوره، تب، سنگ مثانه، هیستری، یرقان، لارنژیت، مالاریا، نورالژی، سرطان، پارکینسون و روماتیسم از اسفند استفاده می‌شود.
از دانه‌های اسفند در یونان برای چشم‌درد و به عنوان کرم‌کش، قاعده‌آور، مُسکن و مُعرّق، در هندوستان جهت درمان سفلیس و در آفریقای شمالی برای پایین‌آوردن تب استفاده می‌شده است. در نواحی استوا از دانه‌ها به عنوان ادویه و در الجزایر از روغن دانه‌ها استفاده می‌شود.
مضرات
بر اساس آموزه‌های طب سنتی ایران اسفند برای گرم‌مزاجان مضر است و سردرد و قی و دل‌بهم‌خوردگی می‌آورد.
مصرف میزان زیاد و یدون دستور پزشک می‌تواند باعث مشکلات روانی، استفراغ، افزایش بزاق، دیدن مناظر رنگی و رعشه (لرزش) شود. در تحقیقات حیوانی دوز مرگ‌آور آن ۱۵۰۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است که به علت اثرات سرکوب سیستم عصبی مرکزی می‌باشد. مقدار کم هارمین باعث تحریک مغز و مقدار زیاد آن باعث سرکوب سیستم عصبی مرکزی می‌شود. اثرات هالوسینوژنی هارمین با مصرف خوراکی حدود ۲۵ میلی‌گرم آن ایجاد می‌گردد.
استفاده بیشتر از حد دارویی آن ممکن است باعث سقط جنین، استفراغ، افسردگی و توهم‌زایی گردد.
گرچه گیاه اسفند در گذشته به عنوان یک گیاه دارویی مورد استفاده بوده است و هنوز هم در بعضی نقاط دنیا از آن استفاده می‌شود، ولی نباید عوارض سمی مختلف آن را از نظر دور داشت.
ترکیبات
۱۰۰ گرم گیاه تازه اسفند حاوی تا ۶۸ گرم آب، ۶ گرم پروتئین، 5/1 گرم چربی، ۱۶ گرم عصاره حاوی الکالوئید‌های آزاد (ترکیبات نیتروژن‌دار آزاد) 6 گرم فیبر، ۴٪ خاکستر، ۶/۰ گرم کلسیم، ۰۶/۰ گرم فسفر، ۰۰۰۹/۰ گرم مس و ۲۵۰ میلی‌گرم تیامین است.
در کشور مصر از روغن دانه‌های اسفند فراورده‌ای به نام «زیت الحرمل» تهیه می‌شود که برای افزایش میل جنسی به کار می‌رود.
دانه‌های خشک اسفند حاوی تا ۳۵٪ پروتئین، 17٪ روغن و آلکالوئیدهای هارمالین، هارمین، هارمان، هارمالول، پگانین، ایزوپگانین، دی‌پگانین، وازی‌سی‌نن و داوکسی وازی‌نون می‌باشند. گزارش بررسی‌های شیمیایی دیگری حاکی است که گیاه اسفند علاوه بر ۴ آلکالوئید یادشده دارای کینازولین می‌باشد. آلکالوئید هارمین مهمترین است که در تمام قسمت‌های مختلف گیاه وجود دارد. دانه رسیده اسفند در حدود ۸/۵ -۸/۳ درصد از ۴ آلکالوئید اصلی را دارا می‌باشد.
آلکالوئید هارمالین با غلظت ۲۵۰۰۰/۱ موجب کاهش فعالیت قلبی قورباغه و برادیکاردی (کندشدن ضربان قلب) شده است و نتیجه آزمایش اثر آلکالوئید هارمین نیز تقریباً مانند آلکالوئید هارمالین بوده است.
باید توجه داشت که شرایط آب و هوایی محل رشد این گیاه به طور قابل توجهی در مواد مؤثر و آثار دارویی آن تأثیر دارد. به عنوان مثال، با مختصر مطالعات انجام شده بر روی اسفند ایران، توسط اساتید دانشکده داروسازی دانشگاه تهران، مشخص شده که ترکیبات اصلی گیاه با نتایج منتشر‌شده بعضی کشورها از جمله ترکیه کاملا متفاوت است.