
بهترین داروها و روشهای درمان فیبروم رحم

اگر فیبروم دارید، ممکن است نیاز به درمان آن داشته باشید. این موضوع بستگی به این دارد که آیا فیبروم رحم شما مشکلی برای شما ایجاد میکند یا خیر. همهی فیبرومها رشد نمیکنند و حتی ممکن است فیبرومهای بزرگ نیز هیچ علامتی در فرد ایجاد نکنند. اکثر آنها نیز پس از یائسگی کوچک میشوند.
با این حال باید مرتباً به پزشک مراجعه کنید تا شما را معاینه کند. برای زنان، حداقل سالی یک بار معاینهی لگنی لازم است. در ادامه به روشهای درمان فیبروم رحم پرداختهایم؛ پس با ما همراه باشید.
برای مطالعه بخش موردنظر خود میتوانید بر تیتر آن در فهرست کلیک کنید. اگر در موبایل میخوانید، تیتر را لمس کنید.
روشهای درمان فیبروم
درمان دارویی فیبروم
گاهی ممکن است نیاز باشد که برای تسکین درد ناشی از فیبروم از قرصهای مسکن بدون نسخه نظیر ایبوپروفن استفاده کنید. اما حتماً دستورالعملهای موجود روی برچسب آنها را رعایت کنید تا اشتباهاً آنها را بیش از حد مصرف نکنید. پزشکان معمولاً برای درمان فیبروم، داروهای زیر را تجویز میکنند:
هورمون درمانی
برای جلوگیری از رشد بیشتر فیبروم، معمولا پزشک توصیه میکند که از مصرف قرصهای ضد بارداری و هورمونی خودداری کنید. اما در بعضی موارد، پزشک ممکن است قرصهای ضد بارداری و هورمونی را برای کمک به کنترل خونریزی و کمخونی ناشی از فیبروم تجویز کند، حتی اگر این هورمونها باعث رشد خود فیبروم شوند.

آگونیستهای هورمون آزاد کننده گونادوتروپین (GnRH)
GnRH هورمونی است که بدن شما به طور طبیعی تولید میکند و باعث آزاد شدن FSH و LH از هیپوفیز میشود. پزشک ممکن است داروهایی برای شما تجویز کند که اثر این هورمون را در بدن تقلید میکنند و همان اثر را دارند. به این نوع داروها، آگونیستهای هورمون آزاد کننده گونادوتروپین گفته میشود. مصرف این دارو به کوچک کردن فیبرومها و پیشگیری از کمخونی ناشی از خونریزی فیبروم، کمک میکند.
این نوع داروها معمولا گران هستند. همچنین نباید بیش از 6 ماه آنها را مصرف کنید، زیرا میتوانند احتمال ابتلا به پوکی استخوان را افزایش دهند و باعث ضعف شدید استخوانها شوند. به همین دلیل ممکن است پزشک مقدار کمی پروژستین، یا هورمونهای دیگر نیز تجویز کند تا پوکی استخوان شما کمتر شود. هنگامی که مصرف آگونیست GnRH را متوقف کنید، امکان دارد فیبروم دوباره رشد کند.
تعدیلکنندههای انتخابی گیرندهی استروژن
تعدیلکنندههای انتخابی گیرندهی استروژن SERM)) نوعی دارو هستند که روی سطح استروژن شما کار میکنند. ممکن است این داروها بتوانند بدون ایجاد علائم یائسگی ، فیبرومها را کوچک کنند. اما محققان هنوز مطمئن نیستند که تا چه حد در این زمینه موثر هستند.
درمان تخریبی فیبروم
آمبولیزاسیون فیبروم
در آمبولیزاسیون فیبروم، پزشک پلی وینیل الکل (Polyvinyl Alcohol: PVA) را در شریانهایی که فیبروم از آنها تغذیه میکنند، تزریق میکند. PVA خونرسانی به فیبروم را مسدود میکند و باعث کوچک شدن آن میشود. این روش یک روش جراحی نیست، اما ممکن است لازم باشد چند شب را در بیمارستان بگذرانید. زیرا ممکن است تا چند روز بعد از انجام آن، حالت تهوع، استفراغ و درد داشته باشید.
فرسایش آندومتر
فرسایش آندومتر روشی است که در آن پزشکان برای کاهش خونریزی مرتبط با فیبرومهای کوچک، جدار رحم را تخریب میکنند.
میومکتومی
این روش، نوعی جراحی برای از بین بردن و درمان فیبروم است. اگر قصد بارداری دارید، پزشک ممکن است میومکتومی را نسبت به سایر روشها ترجیح دهد. اما این روش هم ممکن است باعث ایجاد زخم و ناباروری شود.
پس از جراحی باید 4 تا 6 ماه تا تلاش برای باردار شدن صبر کنید. در بیشتر زنان، علائم فیبروم در اثر میومکتومی از بین میروند. اما در برخی دیگر، خود فیبروم و علائم آن، برمیگردد. موفقیت این جراحی تا حدودی به تعداد فیبرومهای شما و توانایی جراح در حذف همهی آنها بستگی دارد.
میومکتومی ممکن است همراه با عمل جراحی باز شکمی باشد (میومکتومی شکمی). همچنین ممکن است جراح از هیستروسکوپ (میومکتومی هیستروسکوپی) یا لاپاروسکوپ (میومکتومی لاپاراسکوپیک) برای از بین بردن فیبرومها استفاده کند. در این دو روش اخیر، جراح بدون این که نیاز به برش بزرگی روی شکم باشد، فیبرومها را خارج میکند. همچنین یک روش تجربی وجود دارد که در آن از انرژی سونوگرافی با دادههای حاصل از امآرآی، برای تشخیص، کوچک کردن فیبرومها و یا از بین بردن آنها استفاده میشود.
آیا آییودی در درمان فیبروم موثر است؟
IUD دستگاهی برای پیشگیری از بارداری است. برخی از این دستگاهها هورمون پروژستین نیز آزاد میکنند. استفاده از این روش، فیبروم شما را کوچک نمیکند، اما میتواند خونریزی و گرفتگی ناشی از فیبروم رحم را کنترل کند.

اگر به سلامت جسم و روان خودت و عزیزانت اهمیت میدی و دنبال مقالات بهروز و آموزنده هستی، اگر میخوای کلی چیز جدید بگیری و جواب سوالاتو پیدا کنی، یادت نره به مجله سلامت دکتر ساینا سر بزنی!