
بررسی اثر بخشی درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن بر بهزیستی روانشناختی و سلامت روانی سالمندان
پدیده ی سالمندی همراه خود چالش هایی بسیار از جمله اقتصادی، اجتماعی و بهداشتی را به وجود آورده که نیاز به بررسی همه جانبه دارد. با توجه به اهمیت سلامت جسمانی و روانی و تاثیر افکار و باورهای شناختی قشر سالمند، شایسته است موضوع تحقیق در این گروه مورد بررسی قرار گیرد. هدف از انجام پژوهش حاضر اثر بخشی درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن بر بهزیستی روانشناختی و سلامت روانی سالمندان بوده است.
روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه سالمندان شهرستان بابل تشکیل دادند. نمونه به تعداد ۱۰ نفر به عنوان گروه آزمایش و ۱۰ نفر به عنوان گروه شاهد به شیوه ی تصادفی ساده انتخاب گردید. برای جمع آوری اطلاعات از ۲ پرسشنامه ی بهزیستی روانشناختی ریف و سلامت روان گولبرگ (GHQ) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها از دو روش آمار توصیفی و آمار استنباطی (کوواریانس) استفاده گردید
یافته های این مطالعه حاکی از تفاوت معنی دار فاکتور های مؤثر بر بهزیستی روانشناختی و سلامت روانی در سالمندان بین دو گروه پس از مداخله ی شیوه ی درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن در سالمندان بوده است.
نتیجه ی حاصل از یافته های این پژوهش نشان داد که درمان شناختی مبتنی بر حضور ذهن، بر بهزیستی روانشناختی، سلامت روان و مؤلفه های آن ها در سالمندان مؤثر است.
دکتر پژمان هادی نژاد، روانپزشک هستم اگر در این زمینه سوالی دارید میتوانم .به شما مشاوره دهم
